Φόι, Καρλ

(1856 – 1907). Γερμανός ελληνιστής και τουρκολόγος. Έμαθε την τουρκική γλώσσα στην Κωνσταντινούπολη, όπου διετέλεσε ιδιωτικός δάσκαλος αρχοντικής ελληνικής οικογένειας. Χρημάτισε ακόμα καθηγητής της τουρκικής στο Σεμινάριο των Ανατολικών Γλωσσών του Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Αρχικά ασχολήθηκε με τη νεοελληνική γλώσσα και δημοσίευσε τη μελέτη του Το φθογγικό σύστημα της ελληνικής δημοτικής γλώσσας, όπου πραγματεύεται για τη φωνητική της νεοελληνικής. Επίσης, δημοσίευσε τις εργασίες του Σπουδές των ελληνικών φωνηέντων και Δημοτικά ελληνικά στον Κ. Κρουμπάχερ, Συλλογή βυζαντινών παροιμιών, στις οποίες ερμήνευσε διάφορα γλωσσικά προβλήματα της νεοελληνικής γλώσσας. Τα τελευταία αυτά έργα του δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Προσθήκες του Μπερεμπέγκερ και ακολούθησαν πολλές άλλες πραγματείες του.